Upamiętnienie kpt. Kajetana Wolińskiego
13 listopada w Sadownem odbyły się uroczystości upamiętniające kpt. Kajetana Wolińskiego – żołnierza powstania listopadowego, kawalera orderu Virtuti Militari.
Na cmentarzu parafialnym w Sadownem przy asyście pocztów sztandarowych odsłonięto pamiątkową tablicę przy grobie kpt. Kajetana Wolińskiego. Zgromadzeni złożyli kwiaty i zapalili znicze. Nagrobek powstańca listopadowego odznaczono mianem „Grobu Weterana walk o wolność i niepodległość Polski”. Następnie w kościele św. Jana Chrzciciela w Sadownem odbyła się uroczysta msza święta w intencji kpt. Wolińskiego oraz innych walczących o niepodległość Polski.
Wydarzenie zakończyło wzruszające widowisko patriotyczne pt. „Od bólu do nadziei” w wykonaniu uczniów Zespołu Szkół Ponadpodstawowych w Sadowem.
W wydarzeniu uczestniczyli: Senator RP Maria Koc, Poseł na Sejm Maciej Górski, krewni kapitana Wolińskiego rodzina Kalinowskich i Tuszyńskich, prawnuk kpt. Wolińskiego Sławomir Sędziak, kierownik delegatury MUW w Siedlcach Anna Kaszuba, przedstawiciel Marszałka Województwa Mazowieckiego Mariusz Rukat, Wicestarosta Marek Renik, Wójt Gminy Sadowne Waldemar Cyran, księża Stanisław Wojciechowski i Antoni Kunicki, radni powiatowi i gminni a także mieszkańcy Sadowego i okolic.
Organizatorami wydarzenia byli: Starosta Węgrowski Ewa Besztak, Wicestarosta Marek Renik i Wójt Gminy Sadowne Waldemar Cyran. Patronat honorowy nad urovczystością objęła Senator RP - Maria Koc.
Nota biograficzna:
Kpt. Kajetan Woliński – urodził się w 1801 roku na Wołyniu, jako syn Jakuba i Franciszki. Wychował się na kresach Rzeczypospolitej w początkowym okresie zaborów, w atmosferze kształtowania się świadomości potrzeby walki o odzyskanie przez Polskę niepodległości.
Dom rodzinny, w którym wychował się kpt. Woliński był przesiąknięty duchem pamięci o utraconej Ojczyźnie. Żołnierze – powstańcy kościuszkowscy – byli stałymi bywalcami domu Jakuba i Franciszki Wolińskich. To wtedy Kajetan Woliński rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych w Łazienkach Królewskich w Warszawie, gdzie w 1928 roku zawiązało się sprzysiężenie pod dowództwem podporucznika Piotra Wysockiego, przeciwko wodzowi naczelnemu wojsk Królestwa Polskiego, księciu Konstantemu. Był on powszechnie znienawidzony za utworzenie systemu tajnej policji i donosicielstwa, a także za publiczne ponizanie polskich oficerów.
Kpt. Kajetan Woliński razem ze swoimi towarzyszami broni 29 listopada 1830 roku, w odpowiedzi na apel ppor. Piotra Wysockiego, postanowił wziąć czynny udział w powstaniu listopadowym. W trakcie walk za swoje bohaterstwo został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.
Ciężko ranny w jedne z bitw, po wyzdrowieniu odmówił służby w wojsku rosyjskim, za co został zesłany na Sybir. Tam zaprzyjaźnił się z hrabią Andrzejem Arturem Zamoyskim. Po odbyciu kary przez Kajetana Wolińskiego, hrabia Zamoyski zaprosił go do swoich dóbr w rejonie Sadownego i Kołodziąża.
Na dworze hrabiego Kajetan Woliński poznał swoją przyszłą żonę. Była to Angielka – Emilia Timme. Według przekazu rodzinnego była ona daleką krewną Wiktorii Hanoweskiej późniejszej Królowej Wielkiej Brytanii – Wiktorii.
Kapitan Kajetan Woliński zmarł 26 listopada 1869 roku w Kołodziążu. Po kpt. pozostała tablica nagrobna na cmentarzu w Sadownem i jego wizerunek – obraz olejny na płótnie namalowany na zesłaniu przez hr. A. A. Zamoyskiego.