Leokadia Piątkowska upamiętniona za pomoc Żydom
26 października w Węgrowie odsłonięto tablicę upamiętniającą Leokadię Piątkowską, która w okresie II Wojny Światowej pomagała uciekającym z getta węgrowskiego Żydom, za co została rozstrzelana przez niemieckich żandarmów. Organizatorami wydarzenia „Zawołani po imieniu” byli: Instytut Pileckiego, Powiat Węgrowski i Miasto Węgrów.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą w Bazylice Mniejszej w Węgrowie w intencji zamordowanej, z udziałem rodziny, przedstawiceli wład rządowych i samorządowych a także zaproszonych gości i mieszkańców Węgrowa.
Po zakończonym nabożeństwie koncelebrowanym przez ks. Prałata Leszka Gardzińskiego i ks. Pawła Rytel-Andrianika , zebrani udali się na Rondo Węgrowskich Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata (skrzyżowanie ul. Mickiewicza i ul. Zwycięstwa). Tam po oficjalnych przemówieniach uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą Leokadię Piątkowską zamordowaną wraz z ukrywanymi Żydami – Mendlem Klajnem oraz nieznanym z imienia mężczyzną przez niemieckich żandarmów, 27 stycznia 1944 roku.
---------------------
W wydarzeniu udział wzięli: Profesor Magdalena Gawin – Wiceminister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Maria Koc – Senator RP, przewodnicząca Parlamentarnego Zespołu ds. Zawołanych po Imieniu, Maciej Górski – Poseł na Sejm RP, przedstawiciele Instytutu Pileckiego - Dyrektor dr Wojciech Kozłowski i Dyrektor Anna Gutkowska, przedstawiciele Rodziny „zawołanej po imieniu Leokadii Piątkowskiej”, w tym Krystyna Kluba – wnuczka upamiętnianej, Elżbieta Chmielewska i Jolanta Bardadyn – prawnuczki, Rabin Yehoshua Ellis, Starosta Ewa Besztak, Wicestarosta Marek Renik, Burmistrz Węgrowa Paweł Marchela, Wiceburmistrz Halina Ulińska, Dyrektor Delegatury w Siedlcach Kuratorium Oświaty w Warszawie Adam Skup, samorządowcy z terenu powiatu węgrowskiego, zaproszeni goście i mieszkańcy Węgrowa.
Uroczystość uświetnili swoimi występami i obecnością: uczennice I LO im. Adama Mickiewicza w Węgrowie – Maja Szczepanik i Anastazja Żołnierzak, skrzypaczka Eliza Czepiel, Jednostka Strzelecka „Niezłomni” z Węgrowa, reprezentacje uczniów klas mundurowych z II Liceum Ogólnokształcącego w Zespole Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Kochanowskiego w Węgrowie oraz 16. Drużyna Starszoharcerska „Szare Płomienie” im. rtm Witolda Pileckiego.
Historia życia Leokadii Piątkowskiej
Leokadia Piątkowska z d. Rybak urodziła się w 1883 roku w Węgrowie. W wieku dziewiętnastu lat poślubiła Antoniego. Zamieszkali na Grudziach (obecnie ul. Polna), gdzie prowadzili gospodarstwo rolne. Wspólnie doczekali się kilkorga dzieci. Na przełomie lata i jesieni 1942 roku Niemcy rozpoczęli eksterminację węgrowskich Żydów, nastąpiła likwidacja getta i deportacje do obozu zagłady w Treblince. Niektórym Żydom udało się zbiec i rozpocząć walkę o życie w ukryciu. Schronienie w rodzinie Leokadii i Antoniego Piątkowskich znaleźli Mendel Kleim i nieznany z imienia drugi Żyd. Przygotowano im kryjówkę w oborze. Rankiem 27 stycznia 1944 roku, najprawdopodobniej w wyniku donosu, niemieccy żandarmi wtargnęli do Piątkowskich. Leokadia, chcąc uchronić rodzinę, całą odpowiedzialność wzięła na siebie. Została zastrzelona przez Niemców na miejscu, razem z ukrywającym się Żydami. Ciała wszystkich zakopano w jednym dole. Zwłoki Leokadii po kilku dniach zostały wydobyte przez męża i syna. W tajemnicy przeniesiono je na cmentarz i tam pochowano.
Program Zawołani po imieniu
Program „Zawołani po Imieniu” poświęcony jest osobom narodowości polskiej zamordowanym za niesienie pomocy Żydom w czasie okupacji niemieckiej. Instytut Pileckiego oddaje sprawiedliwość Polakom, którzy świadomie ryzykowali życie własne i swoich najbliższych, by nieść pomoc żydowskim współobywatelom i zapłacili za to najwyższą cenę, cenę życia. Instytut Pileckiego kreśli przy tym kontekst ich dramatycznych wyborów – bezwzględne realia niemieckiej polityki okupacyjnej, niszczące wszelkie więzi solidarności i karzące najdrobniejszy gest współczucia i solidarności śmiercią. „Wołając po imieniu” ofiary, przywracamy je nie tylko rodzinom i lokalnej społeczności, ale też oddajemy należne im miejsce w powszechnej świadomości historycznej.
