41. rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce i pacyfikacji Kopalni "Wujek"
Samorządowcy z terenu powiatu węgrowskiego wspólnie z przedstawicielami NSZZ Solidarność, młodzieżą szkolną i mieszkańcami Węgrowa upamiętnili 41. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Pamięć ofiar uczczono poprzez złożenie kwiatów pod węgrowskim pomnikiem Solidarności.
Uroczystość prowadził Piotr Szuliński reprezentujący NSZZ „Solidarność” w Węgrowie, który ze wzruszeniem przypomniał wydarzenia z 1981 roku oraz oddał hołd ofiarom stanu wojennego.
Samorząd Powiatu Węgrowskiego reprezentowali: Starosta Węgrowski Ewa Besztak, Przewodniczący Rady Powiatu Leszek Redosz i Wiceprzewodniczący Krzysztof Onaszkiewicz.
Kwiaty złożyli także: w imieniu Senator RP Marii Koc, Posła Macieja Górskiego i Europosła Adama Bielana - Tomasz Staręga i Rafał Brzezik, Kierownik delegatury MUW w Siedlcach Anna Kaszuba, Burmistrz Miasta Węgrowa Paweł Marchela i Wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej Jolanta Roguska, przedstawiciele NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych - Łukasz Komorowski i Marek Góral i przedstawiciele NSZZ „Solidarność” w Węgrowie - Ryszard Kocon, Krzysztof Jurkowski i Ryszard Marchela.
Dokładnie 41 lat temu w Polsce w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 na terenie całego kraju decyzją I sekretarza KC PZPR i premiera generała Wojciecha Jaruzelskiego oraz ministrów obrony narodowej i spraw wewnętrznych wprowadzono stan wojenny. Obywatele dowiedzieli się tego z przemówienia gen. Wojciecha Jaruzelskiego, które zostało nadane w Polskim Radio oraz wyemitowane w Telewizji Polskiej. 13 grudnia do wielu ważnych obiektów na terenie całego kraju wkroczyły uzbrojone oddziały, na ulicach pojawiły się czołgi, a setki osób zostało zatrzymanych i internowanych. Władzę w kraju przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego (WRONA) pod przewodnictwem generała Jaruzelskiego. Wprowadzenie stanu wojennego uzasadniano załamaniem gospodarczym kraju, groźbą anarchii, wojny domowej i przejęcia władzy przez „Solidarność”, w rzeczywistości miał na celu obronę istniejącego systemu poprzez rozbicie i zlikwidowanie „Solidarności” jako wielkiej siły społecznej niezależnej od władzy komunistycznej. Wojskowy zamach stanu kosztował życie co najmniej kilkudziesięciu Polaków.
